2025-08-15 14:59:02
Het zijn rustige dagen op deez’ blog. Mag ik het een zomerstop noemen? Ik zit lekker in onze achtertuin op de loungebank, koffie rechts van me en een klein zonnetje links van me.
Ik zou verwachten dat ik met al die vrije tijd genoeg tijd zou nemen om hier te schrijven. Maar niets is minder waar. Mijn dagen zijn gevuld met interviews voor CreativeNotes, gesprekken met leuke mensen over hun creativiteit, papieren notitieboeken en hoe dat ze helpt in hun werk.
Daarnaast spreek ik geregeld mensen die me helpen meer helderheid te geven wat ik nu eigenlijk wil de komende jaren. Waar ga ik mijn kennis en ervaring van de afgelopen 25 jaar in stoppen. Ik ontdek met elk gesprek nieuwe mogelijkheden en ik neem nu wat tijd om dat eens op een rij te zetten. Een plan te maken als de zomervakanties voorbij zijn en het razende leven weer begint.
Volgende week gaan we met het hele gezin nog een paar dagen naar Parijs. Het hotel is al geboekt toen ik de waarschuwingen las over de oplopende drukte in de stad. Ik ben benieuwd wat we gaan tegenkomen. Nu willen we minder de toeristische trekpleisters bezoeken (OK, de Eiffeltoren ontkomen we niet vrees ik) en meer de kleine straatjes vinden, dus tips zijn welkom. We zitten om de hoek van het schijnbaar mooiste stadspark van Parijs, de Jardin du Luxembourg. Prima voor ochtendwandelingen dus.
Het zal nog even wat rustiger blijven hier verwacht ik.
2025-08-10 16:40:43
Ik had twee interviews en heb vooral van het lekkere weer genoten. Net als vorige week was deze week rustiger voor CreativeNotes. Dit is voor mij ook het moment om op een rij te krijgen hoe ik dit werk duurzaam kan maken. Ik wil meer dit project verder brengen en onderzoeken welke diensten ik ga aanbieden. Komend kwartaal ontwikkel ik een pilot-workshop voor teams over creatieve routines en kennisdeling. Heb je interesse of suggesties? Stuur me een bericht!
Lees je dit voor het eerst, welkom! Mijn naam is Frank Meeuwsen en ik ben in mei 2025 gestart met een onderzoek/project/boekidee rondom het vraagstuk “Hoe gebruiken creatieve professionals een papieren notitieboek als startpunt voor hun creatieve werk, en welke patronen zijn daar te ontdekken die voor andere kenniswerkers interessant en inspirerend zijn?” Je kunt hier alle details lezen. In dit weekbericht praat ik je bij over de voortgang en wat er aan komt.
Wat hebben mensen soms toch een jaloersmakend werk. Deze week sprak ik met Doris Boschma, gamedesigner bij Total Mayhem Games in Rotterdam. Een gamedesigner bedenkt alle acties en uitdagingen die je als speler in een spel voor je kiezen krijgt. Of dat nu een puzzel is om verder te komen in een level van een videogame, of wat er gebeurt als je de zeven rolt in een bordspel. Ze bouwt de karakters in complexere games, geeft ze bepaalde vaardigheden en zorgt dat alles in balans is. Dat is toch een fantastische baan!
Doris gebruikt véél papier tijdens haar werkdagen, om eerste ideeën te schetsen van kamers, puzzels en routes, tot haar eigen brainstorms waar ze focust op het verder uitdenken van een specifieke situatie.
We hadden een videocall dus de traditionele polaroid is van Doris die aan de andere kant van het beeldscherm zit.
Een dag later ontmoette ik Jessica de Troije van Total Mayhem Games. Jessica heeft al net zo’n heerlijke dagindeling. Zij is bij de gamestudio verantwoordelijk voor de vormgeving van de games. Samen met 3D artiesten en textuur-artiesten geeft ze vorm aan gamewerelden, van de grote scenes tot de kleinste details. Ze noemt het “Environmental Storytelling”, waardoor er meer leven in het verhaal komt en spelers meer interactie hebben in de game. Jessica zit het liefst met haar grote tekenblok op schoot te schetsen, voor ze naar de iPad of computer gaat. We praten over haar werk en hoe ze tussen papier naar iPad beweegt, en over haar routines en rituelen in haar creatieve werk. Het zijn voor haar manieren om creatief te blijven kijken naar de wereld.
Bij vrijwel iedereen die ik interview valt me op hoe ze zich omringen met voor hen inspirerend werk. Of dat nu knipsels en posters zijn, boeken of geschreven briefjes van collega’s. Alles wat joy sparkt zou Marie Kondo zeggen. De minimalistische clean desk policy ben ik nog nergens tegengekomen, wat niet zo gek is. Verschillende onderzoeken hebben al aangetoond dat een rommelige omgeving voor meer creatieve ingevingen kan zorgen. De onderzoekers gaan nog verder en claimen dat een bezaaid bureau zorgt dat wat prioriteit heeft, automatisch meer bovenop en dichtbij je ligt. Rommel betekent niet de afwezigheid van reinheid en orde. Het kan je juist helpen om de hoofdzaken van bijzaken te scheiden.
Over de afwezigheid van orde gesproken… Deze week probeerde ik eens iets nieuws. Ik publiceerde op LinkedIn het idee dat je PKM wat meer anarchie mag krijgen. Omzeil de verlammende gedachte dat je je app of systeem eerst moet inrichten met de juiste categorieën, tags, modellen en frameworks.
Begin gewoon met je notities maken. Verbind ze. En je bent in business. Lees hier mijn handgeschreven indexkaarten en laat me weten wat je er van vindt!
Adam Savage is 50% van het legendarische Mythbusters duo. Als je Mythbusters niet kent, kijk de oude afleveringen op Youtube en leer tussen de explosies en idiote stunts alles over natuurwetten en scheikundige reacties.
Adam heeft inmiddels zijn eigen Youtube kanaal, Tested. In zijn jaloersmakende werkplaats (over de afwezigheid van orde gesproken…) vertelt hij hoe filmrekwisieten zijn gemaakt, brengt zijn eigen bouwsels tot leven en beantwoord vragen van kijkers tijdens livestreams.
Hoe tof was het dat Adam afgelopen week de vraag beantwoordt hoe hij zijn eigen gedachten ordent en projecten organiseert. Hij toont zijn schetsboek op de livestream, neemt je mee in zijn werkwijze en waarom hij nog altijd met Evernote werkt, vanwege een samenwerking uit het verleden. Dat laatste herinner ik me. Toen ik in 2014 sprak op de Evernote Conference in San Francisco, waren hij en Jamie er ook. Fotomomentje natuurlijk!
Dit was de week van 3 augustus tot 10 augustus. Tot volgende week! Eerdere weekberichten lees je hier op de site.
<div class="kg-cta-content">
<div class="kg-cta-content-inner">
<div class="kg-cta-text">
<p dir="ltr"><span style="white-space: pre-wrap;">Heb je interesse in een in-company workshop over </span><b><strong style="white-space: pre-wrap;">creatieve routines</strong></b><span style="white-space: pre-wrap;"> en </span><b><strong style="white-space: pre-wrap;">kennisdeling</strong></b><span style="white-space: pre-wrap;"> in teams? Eind september start ik de eerste pilot!</span></p>
</div>
<a href="https://www.linkedin.com/in/frankmeeuwsen?ref=notes.frankmeeuwsen.com" class="kg-cta-button " style="background-color: #000000; color: #ffffff;">
Neem contact met me op
</a>
</div>
</div>
</div>
2025-08-09 00:42:56
Voor de Ramones waren de Bay City Rollers een enorme invloed. Zanger Joey Ramone zei ooit
Their song ‘Saturday Night’ had a great chant in it, so we wanted a song with a chant in it: ‘Hey! Ho! Let’s go!’ on ‘Blitzkrieg Bop’ was our ‘Saturday Night.’
Bron: The Downtown Pop Underground
De band haalde veel inspiratie uit de bubblegum pop van de jaren 50 en 60 en ze dachten dat ze in dezelfde richting gingen. Het publiek dacht er anders over met songtitels als “Teenage Lobotomy” en “Now I wanna sniff some glue” en onbedoeld startte The Ramones de punkrock revolutie in de jaren 70. De band probeerden ook niet beter te zijn dan de virtuoze, complexe progrock en arenarockers uit de die tijd. Ze maakten hun eigen regels, ze begonnen opnieuw met korte, harde nummers van 2 minuten, een paar akkoorden en een bak energie. Ze benaderden hun muziek met de Beginner’s Mind.
In AlphaGo zien we de Beginner’s Mind eveneens aan het werk. In deze documentaire vertelt het verhaal van het gelijknamige AI programma dat is ontwikkeld door Google Deepmind. Het is speciaal gemaakt om het eeuwenoude bordspel Go te spelen. Go is een van de meest complexe bordspellen ter wereld. Het heeft een paar eenvoudige regels, die zorgen voor meer potentiële zetten dan er atomen in het universum zijn.
AlphaGo speelt tegen Lee Sedol, een van de beste Go-spelers te wereld op dat moment. Sedol moet in de eerste partijen al zijn meerdere erkennen in de Go-computer, maar het is in de tweede partij dat de computer een bijzonder besluit neemt. Bij zet 37 in de partij zijn er ogenschijnlijk twee keuzes, offensief of defensief. De computer besluit een derde zet te doen. Een zet die nog nooit is gezet in de duizenden jaren van partijen die zijn gedocumenteerd. De reden is dat een menselijke speler het nooit zou bedenken om die specifieke zet te doen. Commentatoren doen het af als een fout in de rekenregels en Lee Sedol is zichtbaar ontdaan van de “fout” van de tegenstander.
Maar AlphaGo is een computer. Het volgt alleen de regels van het spel, niet de culturele waarden of afspraken die wij als mensen maakten rondom het spel in de afgelopen 1000 jaar. Het algoritme maalt niet om de marge waarmee het wint, als het maar wint. Dat is het enige dat telt. De AI liet zich niet beperken door de heersende ideeën. Het speelde met een Beginner’s Mind.
Een Beginner’s Mind is niet eenvoudig. Het betekent dat je loslaat wat je allemaal weet. Je kennis en ervaring die je al jaren met je meedraagt laat je los om tot nieuwe richtingen te komen.
In plaats daarvan fungeert je nieuwsgierigheid als een kompas voor je creatieve denken. Door je kijk op de situatie te veranderen, andere vragen te stellen, het frame dat is bepaald door cultuur en sociale normen naast je te leggen.
Sari Azout, de CEO van Sublime, stelde recent in een webinar de vraag waarom het frame van AI is dat het de mensheid bedreigt. Waarom is de vraag veelal “Neemt AI ons werk over?” in plaats van “Welke rol kan AI spelen om onze collectieve intelligentie nog verder te vergroten en voor meer creativiteit zorgen?”.
George Parker noemt in zijn boek Creatief Transformeren de Beginner’s Mind een belangrijk element om toe te passen om je fantasie de vrije ruimte te geven als je met je eigen werk bezig bent. Want net als AlphaGo kun je je alleen focussen op de regels van het spel en je niets aantrekken van de culturele afspraken. Of doe als de Ramones, roep Hey Ho Let’s Go en trek je eigen plan. Herschrijf de regels en laat los wat hoort in de gevestigde tradities.
Met dank aan Rick Rubin’s The Creative Act.
2025-08-05 17:34:44
Deze illustratie komt uit het punk fanzine Sideburn (1977), gemaakt door Tony Moon om de ruimte op de pagina op te vullen. Drie gitaarakkoorden en de aanmoediging “En nu begin je een band”. Een eenvoudige en krachtige manier om je aan te sporen dat je niet veel nodig hebt om iets te doen. Het is de kickstart waarmee veel punkbands zijn begonnen.
Punk wordt vaak geasocieerd met anarchie. Met de klassieke beelden van hanenkammen, sluitspelden en spijkerjacks met anti-overheidsleuzen. Maar anarchie is meer dan dat. Het politieke geloof van anarchie is dat de samenleving beter functioneert zonder centrale overheid. Daarnaast gaat de anarchistische theorie er van uit dat chaos geen willekeurige wanorde is, maar het creatieve potentieel dat boven komt als mensen vrij zijn van een top-down controle.
Zoals Toby Mott zegt in het boek Punk in Print: “Punk isn’t about spiky hair… it’s about freedom”
Als je begint met je PKM systeem in Obsidian, Notion, Apple Notes of je Zettelkasten, dan is vaak het natuurlijke instinct dat je een startpunt nodig hebt. Een framework, een denkwijze, een serie tags en categorieën, een “eerste notitie” waar alles uit voortvloeit. We zijn zo geconditioneerd met het idee dat een hiërarchische structuur en een logische ordening vanaf de start nodig is. Ik geloof in een anarchie van ideeën in mijn PKM. Een persoonlijke kennis structuur die zonder hiërarchie en zonder centraal startpunt ontstaat, groeit en verbindt.
Je hebt niet veel nodig om je eigen kennis systeem op te bouwen. Drie notities. Schrijf ze op, verbind ze met elkaar en je bent begonnen. Laat de rigide controle los en geef ruimte aan je eigen creatieve invulling, je authentieke stem en je eigen inzicht hoe je jouw PKM opbouwt. Dan volgt de rest vanzelf.
2025-08-03 23:17:02
Dit was de eerste week in 2 maanden waar de rust het overnam. Het is duidelijk vakantie in Nederland. Ik ben afgelopen week met wat andere dingen bezig geweest dan met CreativeNotes, daarom in deze editie een iets andere insteek dan je tot nu toe gewend bent.
Lees je dit voor het eerst, welkom! Mijn naam is Frank Meeuwsen en ik ben in mei 2025 gestart met een onderzoek/project/boekidee rondom het vraagstuk “Hoe gebruiken creatieve professionals een papieren notitieboek als startpunt voor hun creatieve werk, en welke patronen zijn daar te ontdekken die voor andere kenniswerkers interessant en inspirerend zijn?” Je kunt hier alle details lezen. In dit weekbericht praat ik je bij over de voortgang en wat er aan komt.
Anna-Maria Giannattasio leeft al meer dan 30 jaar een creatief leven met haar Puur Events. Ik ken haar inmiddels zo’n 15 jaar, van haar Twitterlunches, uitstapjes en allerlei geweldige evenementen. Niet alleen hadden we flink wat bij te praten op haar kantoor in het centrum van Utrecht, natuurlijk vertelde ze me honderduit over haar Morning Pages, mindmap-workshops en hoe allerlei losse notities en korte krabbels een weg vinden in haar organisatie. Een heerlijk gesprek met een ondernemer waar vuur, passie en leven vanaf spat. Natuurlijk met polaroid!
30 Juli 2000 om 10.09 uur in de ochtend plaatste ik mijn allereerste blogpost ooit op het internet. Dat was afgelopen week dus 25 jaar geleden. Laten we eerlijk zijn, blogs hebben niet meer hot and sexy new cyber thing uitstraling die ze ooit hadden maar ik wilde er wel iets mee doen. Ik wist nog niet precies wat, maar op maandag ontstond langzaam maar zeker een plan op mijn beeldscherm. Ik zat wat te spelen en experimenteren met Claude Code. Dit is lokale software waarmee je vanuit je terminal direct aan Claude kunt vragen om je te helpen met coderen, zonder dat je naar de website van Claude hoeft. Daarnaast schrijft de AI ook de code voor je en helpt je met het oplossen van de problemen en bugs.
Ik begon tegen Claude Code te praten en een dag later had ik een chatbot waarmee je door 25 jaar aan mijn blogposts kunt praten. Een zoekmachine op steroïden zogezegd.
Je kunt mijn avontuur met Claude Code lezen op mijn blog en natuurlijk direct babbelen met 25 jaar webloggeschiedenis!
Deze week verscheen het boek Starten met Obsidian, van mijn goede vriend Martijn Aslander. Ik mocht het voorwoord schrijven, maar het gaat natuurlijk om het boek zelf. Ik schrijf deze weekberichten altijd in Obsidian, (bijna) al het onderzoekswerk doe ik in Obsidian en tijdens de Digitale Fitheid meetups delen we veel plugins, tips en trucs voor deze bijzondere app. Martijn geeft je met zijn boek een kickstart om je eigen informatie te vangen, verbinden en verwerken. Om controle te houden over je eigen informatie en kennis op jouw manier. Een praktisch boek, van installatie tot het bouwen van je persoonlijke kennisnetwerk. Aanradertje! Lees ook zeker Martijn’s uitgebreide artikel hoe hij tot het boek kwam, waar het eígenlijk over gaat en ontdek welk vervolg we bekokstoven…
Ik sla bijna al mijn onderzoekswerk op in Obsidian. Veel wat ik online vind gaat ook in Sublime. Ze noemen zich the knowledge tool that sparks creativity en dat klopt. Sublime is een eenvoudige tool voor kennisgedreven creatieve professionals om ideeën te verzamelen en met elkaar te verbinden. En dat doe je in multi-player mode: Elk idee dat je opslaat, leidt naar honderd andere ideeën, niet alleen uit je eigen verzamelingen, maar uit een groeiende community van nieuwsgierige geesten. Je hebt zo een privé kennisbank en een publieke Digital Garden. Probeer het zelf eens uit, je kunt tot 75 notities gratis opslaan. Daarna wil je niet meer weg.
Ik ben schatplichtig aan Austin Kleon. Dat moet maar eens gezegd zijn. Al jaren volg ik zijn werk op zijn blog en nieuwsbrief. Ik lees minstens jaarlijks zijn trilogie van creatieve boeken en kijk met smart uit naar het nieuwe boek Don’t Call it Art. Zijn manier van werken inspireert en maakt me enthousiast om dingen te maken. Misschien moet ik ook eens proberen te blokprinten…
Kleon was recent te gast bij de Echoes Podcast met de titel “Why AI Can’t Make Art”. Hij legt haarfijn uit waarom AI geen kunst kan maken volgens hem.
These are people who really believe in the product of art and don't understand the process of art. When we think about art, a lot of people think about art as the finished work.
But then there is the process of art - everything that goes into the artist's life: the walk they take in the morning, the actual work that is done over time to make the thing. People who really love and understand art know that they can feel that process. I think we're in a moment right now where a lot of people only understand the product of art.
The point with AI work is that there's no gift there, there's no struggle, there's no limitations - it's all about product.
In mijn gesprekken met creatieven komt het vaak ter sprake, routines en rituelen. De meesten die ik spreek hebben hun eigen routines om de dag te starten. Van een specifieke plek waar ze hun teken- of schrijfdag beginnen tot de volgorde van de handelingen. We hebben het vooral over de routines, omdat die je helpen in een flow te komen voor je werkdag. In de New York Times kwam ik een mooi artikel tegen over de rituelen van artiesten, comedians en muzikanten. Van stropdassen tot de juiste parfum en gorgelen. Heerlijk.
Mijn kijktip voor deze week: Een introductie in Zettelkasten! Notities op papieren indexkaarten schrijven en met ingewikkelde codes aan elkaar linken? Het lijkt wel een analoog internet en dat is precies de juiste omschrijving. Nu ik Bob Doto's A System for Writing lees, experimenteer ik met een kleine analoge versie van Zettelkasten. Ik ben er nog niet uit of het me nu echt meerwaarde brengt of vooral meer werk als digitaal professional...
Dit was de week van 27 juli tot 3 augustus. Tot volgende week! Eerdere weekberichten lees je op mijn site.
2025-08-03 23:17:02
Dit was de eerste week in 2 maanden waar de rust het overnam. Het is duidelijk vakantie in Nederland. Ik ben afgelopen week met wat andere dingen bezig geweest dan met CreativeNotes, daarom in deze editie een iets andere insteek dan je tot nu toe gewend bent.
Lees je dit voor het eerst, welkom! Mijn naam is Frank Meeuwsen en ik ben in mei 2025 gestart met een onderzoek/project/boekidee rondom het vraagstuk “Hoe gebruiken creatieve professionals een papieren notitieboek als startpunt voor hun creatieve werk, en welke patronen zijn daar te ontdekken die voor andere kenniswerkers interessant en inspirerend zijn?” Je kunt hier alle details lezen. In dit weekbericht praat ik je bij over de voortgang en wat er aan komt.
Anna-Maria Giannattasio leeft al meer dan 30 jaar een creatief leven met haar Puur Events. Ik ken haar inmiddels zo’n 15 jaar, van haar Twitterlunches, uitstapjes en allerlei geweldige evenementen. Niet alleen hadden we flink wat bij te praten op haar kantoor in het centrum van Utrecht, natuurlijk vertelde ze me honderduit over haar Morning Pages, mindmap-workshops en hoe allerlei losse notities en korte krabbels een weg vinden in haar organisatie. Een heerlijk gesprek met een ondernemer waar vuur, passie en leven vanaf spat. Natuurlijk met polaroid!
30 Juli 2000 om 10.09 uur in de ochtend plaatste ik mijn allereerste blogpost ooit op het internet. Dat was afgelopen week dus 25 jaar geleden. Laten we eerlijk zijn, blogs hebben niet meer hot and sexy new cyber thing uitstraling die ze ooit hadden maar ik wilde er wel iets mee doen. Ik wist nog niet precies wat, maar op maandag ontstond langzaam maar zeker een plan op mijn beeldscherm. Ik zat wat te spelen en experimenteren met Claude Code. Dit is lokale software waarmee je vanuit je terminal direct aan Claude kunt vragen om je te helpen met coderen, zonder dat je naar de website van Claude hoeft. Daarnaast schrijft de AI ook de code voor je en helpt je met het oplossen van de problemen en bugs.
Ik begon tegen Claude Code te praten en een dag later had ik een chatbot waarmee je door 25 jaar aan mijn blogposts kunt praten. Een zoekmachine op steroïden zogezegd.
Je kunt mijn avontuur met Claude Code lezen op mijn blog en natuurlijk direct babbelen met 25 jaar webloggeschiedenis!
Deze week verscheen het boek Starten met Obsidian, van mijn goede vriend Martijn Aslander. Ik mocht het voorwoord schrijven, maar het gaat natuurlijk om het boek zelf. Ik schrijf deze weekberichten altijd in Obsidian, (bijna) al het onderzoekswerk doe ik in Obsidian en tijdens de Digitale Fitheid meetups delen we veel plugins, tips en trucs voor deze bijzondere app. Martijn geeft je met zijn boek een kickstart om je eigen informatie te vangen, verbinden en verwerken. Om controle te houden over je eigen informatie en kennis op jouw manier. Een praktisch boek, van installatie tot het bouwen van je persoonlijke kennisnetwerk. Aanradertje! Lees ook zeker Martijn’s uitgebreide artikel hoe hij tot het boek kwam, waar het eígenlijk over gaat en ontdek welk vervolg we bekokstoven…
Ik sla bijna al mijn onderzoekswerk op in Obsidian. Veel wat ik online vind gaat ook in Sublime. Ze noemen zich the knowledge tool that sparks creativity en dat klopt. Sublime is een eenvoudige tool voor kennisgedreven creatieve professionals om ideeën te verzamelen en met elkaar te verbinden. En dat doe je in multi-player mode: Elk idee dat je opslaat, leidt naar honderd andere ideeën, niet alleen uit je eigen verzamelingen, maar uit een groeiende community van nieuwsgierige geesten. Je hebt zo een privé kennisbank en een publieke Digital Garden. Probeer het zelf eens uit, je kunt tot 75 notities gratis opslaan. Daarna wil je niet meer weg.
Ik ben schatplichtig aan Austin Kleon. Dat moet maar eens gezegd zijn. Al jaren volg ik zijn werk op zijn blog en nieuwsbrief. Ik lees minstens jaarlijks zijn trilogie van creatieve boeken en kijk met smart uit naar het nieuwe boek Don’t Call it Art. Zijn manier van werken inspireert en maakt me enthousiast om dingen te maken. Misschien moet ik ook eens proberen te blokprinten…
Kleon was recent te gast bij de Echoes Podcast met de titel “Why AI Can’t Make Art”. Hij legt haarfijn uit waarom AI geen kunst kan maken volgens hem.
These are people who really believe in the product of art and don't understand the process of art. When we think about art, a lot of people think about art as the finished work.
But then there is the process of art - everything that goes into the artist's life: the walk they take in the morning, the actual work that is done over time to make the thing. People who really love and understand art know that they can feel that process. I think we're in a moment right now where a lot of people only understand the product of art.
The point with AI work is that there's no gift there, there's no struggle, there's no limitations - it's all about product.
In mijn gesprekken met creatieven komt het vaak ter sprake, routines en rituelen. De meesten die ik spreek hebben hun eigen routines om de dag te starten. Van een specifieke plek waar ze hun teken- of schrijfdag beginnen tot de volgorde van de handelingen. We hebben het vooral over de routines, omdat die je helpen in een flow te komen voor je werkdag. In de New York Times kwam ik een mooi artikel tegen over de rituelen van artiesten, comedians en muzikanten. Van stropdassen tot de juiste parfum en gorgelen. Heerlijk.
Mijn kijktip voor deze week: Een introductie in Zettelkasten! Notities op papieren indexkaarten schrijven en met ingewikkelde codes aan elkaar linken? Het lijkt wel een analoog internet en dat is precies de juiste omschrijving. Nu ik Bob Doto's A System for Writing lees, experimenteer ik met een kleine analoge versie van Zettelkasten. Ik ben er nog niet uit of het me nu echt meerwaarde brengt of vooral meer werk als digitaal professional...
Dit was de week van 27 juli tot 3 augustus. Tot volgende week! Eerdere weekberichten lees je op mijn site.