2025-11-12 17:24:03
Ik heb een hulpvraag aan het einde van dit bericht! Want soms vallen dingen goed op hun plek. Afgelopen weken waren gepland om veel te schrijven. Dat begint nu redelijk op de rit te komen, maar tegelijk zijn er wat toevallige gebeurtenissen. Ik spreek de Creative Director van een blad dat héél goed past bij het onderwerp van mijn boek. Ik vertelde op de radio over het project, ontmoette een professor in neuropsychologie die onderzoek doet naar de leereffecten van schrijven met de hand. En ik zie op TV dat een meervoudig Europees en wereldkampioen in de atletiek zweert bij haar notitieboeken!
Lees je dit voor het eerst, welkom! Mijn naam is Frank Meeuwsen en ik ben in mei 2025 gestart met een onderzoek/project/boekidee rondom het vraagstuk “Hoe gebruiken creatieve professionals een papieren notitieboek als startpunt voor hun creatieve werk, en welke patronen zijn daar te ontdekken die voor andere kenniswerkers interessant en inspirerend zijn?” Je kunt hier alle details lezen. In dit weekbericht praat ik je bij over de voortgang en wat er aan komt.
Op de radio over notitieboeken praten. Hoe fijn is dat? Ik was te gast bij Radio Aalsmeer in het programma “Uur van Puur”. Anna-Maria Giannattasio presenteert de show en ik mocht er over mijn project vertellen. De oplettende lezer weet dat ik Anna-Maria al langer ken en ik sprak haar afgelopen zomer over haar eigen gebruik van mindmaps en notities.
Je kunt de uitzending online terugluisteren, mijn interview begint zo’n 10 minuten in de show. We hebben het over de geschiedenis van notitieboeken, wat ik uit de interviews heb gehaald en wat de toekomstplannen zijn.
Ik was op bezoek bij Flow Magazine. Het magazine voor slow living, offline creativiteit en een betere balans in je leven vind ik altijd erg leuk om door te bladeren. Elke editie heeft speciale inserts, vaak met mooi papier en speciale illustraties. Ik had een gesprek met Irene Smit, een van de oprichters en creative director van het blad.
Ze is altijd druk in de weer met papier, heeft een uitgebreid systeem waar ze al haar knipsels en ideeën bewaart en is een pleitbezorger voor de fysieke papieren plank bij het magazine. De plank is een muur waar alle pagina’s van de aankomende editie zijn opgehangen, zodat je in één oogopslag een gevoel krijgt van het bladritme, de indeling en hoe tekst en beeld tot elkaar verhouden. Zoals ze zelf zegt: “Op een computerscherm kan ik het bladritme niet voelen. Het is te eendimensionaal. Als ik het voor me zie op een muur, waar ik kan schuiven, schrappen en krabbelen, dan komt een editie tot leven."
Haar favoriete werkplek is de eettafel thuis. Op vrijdag zit ze daar, met al haar notities, agenda, post-its, knipsels en losse ideeën. Daar heeft ze de ruimte om te associëren, verbanden te leggen, keuzes te maken, na te denken over eerdere ideeën die ze zag. De fysieke ruimte is voor Irene heel belangrijk. Het brengt een extra laag in haar werk die het rijker maakt en meer diepgang geeft.
Natuurlijk is er de polaroid waar je Irene voor de plank ziet!
Is met de hand schrijven nu echt beter voor je brein? Gevoelsmatig kan iedereen dat beamen. Je hebt zelf vast voorbeelden hoe een geschreven notitie of mindmap je meer in een flow bracht dan dezelfde activiteit op een telefoon, tablet of computer. Maar werkt het ook echt zo in je brein? “Zeker wel!” zegt Audrey van der Meer, als ik haar via video spreek op haar werkkamer aan de Norwegian University of Science and Technology in Trondheim, Noorwergen. Audrey is professor in neuropsychologie en is co-auteur van een wijdverspreid onderzoek uit 2024: “Handwriting but not typewriting leads to widespread brain connectivity"
Door middel van EEG onderzoek werd de hersenactiviteit zichtbaar van studenten in twee groepen. Een groep schreef teksten met pen en papier, een andere op de computer. Bij het schrijven met de hand waren er veel uitgebreidere patronen te zien in de hersenen, meer dan bij het typen op een toetsenbord. De manier waarop deze patronen en verbindingen werden gemaakt in de hersenen wijzen er op dat ze cruciaal zijn voor leren en het vormen van je geheugen. Kort gezegd: Met de hand schrijven is gunstig voor je eigen leerproces.
In het boek ga ik dieper in op dit en andere onderzoeken. Audrey heeft me uitgebreid verteld hoe haar kijk is op het gebruik van pen en papier, hoe het creativiteit stimuleert en wat de rol van tablets is in kennis opslag.
Ze is geen tegenstander van digitale middelen, maar pleit voor een kritische blik. “Beslis per taak wat het beste middel is om die taak uit te voeren. Soms kan dat prima een computer zijn.” Met name in het basis- en voortgezet onderwijs is de balans zoek volgens haar. Ze is heel duidelijk over de gevolgen van teveel schermgebruik:
Als je bepaalde connecties en neurale netwerken in je brein niet gebruikt, dan verdwijnen ze voor altijd… use it or lose it.
Olympisch kampioen worden door alles in je notitieboeken bij te houden? Femke Bol doet het! Bij Eva Jinek vertelde ze hoe ze alles in haar leven vastlegt in notitieboeken. Trainingschema’s, mentale gezondheid, haar hoofd leegmaken. Het is allemaal terug te vinden haar stapel notitieboeken, waar ze maar steeds van bij blijft kopen.
Het maakt me heel rustig. Dat ik weet, alles staat er duidelijk. Ik kan alles goed teruglezen.
De hulpvraag: Wie kan me introduceren bij Femke Bol of iemand van haar team? Ik wil meer over haar notitieboeken-liefde weten en ze natuurlijk mooi in beeld brengen!
Je kunt de uitzending van Eva terugkijken bij NPO Start. Het gesprek met Femke begint rond 38 minuten.
Dit was de week van 1 november - 12 november. Tot volgende week! Eerdere weekberichten lees je hier op de site.
2025-11-12 03:16:42
Het kwam wel steeds langs zo aan de zijlijnen van mijn feeds. Op Youtube. Mastodon. Ik hoorde er over maar gaf het te weinig aandacht. Ik hoorde die hit afgelopen zomer. Never Enough. Ineens zag ik die deskdive bij NPR Tiny Desk Concert. Dat trok al iets meer mijn aandacht.
Ik heb er spijt van dat ik het niet beter op mijn radar had. Ik lees vandaag de ronkende reviews van het Turnstile concert gisteren in Amsterdam. Gemist dus. Ik luister daarom al de hele dag naar de Turnstile Essentials op Apple Music. Wat een band. Wat een energie.
Hardcore muziek luister ik al sinds de jaren 90. Veel boosheid. Veel mannen die schreeuwen met elkaar. Flinke gitaren. Allemaal prima. Wat Turnstile er van maakt is echt iets nieuws. Iets eigens. Ik hou er van. Ik ga het nog eens live zien.
2025-11-10 15:19:49
Ik beoefen sinds 2003 Tai Chi. Niet constant, ik heb veel tussenpozen gehad waar ik minder actief was in deze Oosterse vecht/meditatiekunst. In totaal heb ik inmiddels 11 jaar les over deze periode, altijd bij dezelfde leraar, Tjeerd Verbeek.
Hij vroeg me of ik hem wilde assisteren bij zijn workshop op het TaijiQuan festival in Utrecht, dat afgelopen weekend plaatsvond op het sportcentrum van Utrecht Science Park. Het gaf mij de kans om een middag te kijken naar mooie demonstraties en wedstrijden in de verschillende vormen van Tai Chi.
Het festival is niet groot, in één gymzaal vind je zowel de wedstrijdvelden als een kleine markt met kleding, zwaarden, stokken, boeken en aanverwante zaken die bij de cultuur van Tai Chi horen. Denk aan klankschalen, therapiesessies etc.
De zwaarden (Taiji Jian) en stokken (Taiji Yangsheng Zhang) zie je terug bij de wedstrijden, die zowel solo, duo als in groepen worden gedaan. In 3 - 5 minuten tonen deelnemers specifieke vormen en stijlen, die vooraf zijn bepaald. Ik beoefen alleen de handvorm, zonder wapens en zonder tegenstanders. Maar je kunt ook deelnemen aan de wedstrijd in een duo waarbij je bewegingen met de zwaard doet. Zonder elkaar te verwonden en zonder dat er een “winnaar” is. Het gaat om de kwaliteit van de bewegingen, lichaamshouding, controle over het wapen, het samenspel en de balans tussen energie en ontspanning in je bewegingen. Alle deelnemers zien er fantastisch uit in traditionele kleding. Iets waar ik na al die jaren nog steeds niet aan doe, al staat een goede traditionele broek nu weer op mijn wensenlijst.
Tijdens de verschillende workshops kun je zowel als beginner als gevorderde dieper in gaan op specifieke elementen van Tai Chi, Qigong of aanverwante onderwerpen. Je startniveau maakt vaak niet uit. Zo stonden bij de workshop van Tjeerd absolute beginners, maar ook (hoorde ik later) één van de beste en meest gerespecteerde Tai Chi docenten van Nederland zij aan zij.
Na meer dan 20 jaar blijft Tai Chi me fascineren. Het is een bewegingskunst die zijn oorsprong vindt als vechtsport. Ik verdiep me meer in de beweging, de meditatieve elementen. De vechtkunst vind ik mooi om te zien, maar die externe en uiterlijke manifestatie van de sport hoef ik zelf niet te beoefenen. Ik kies daarom bewust voor de langzamere stijl van de vorm, de Yang stijl zoals deze door Cheng Man-ch’ing is vereenvoudigd. Dit is ook de meest wijd verspreide en bekende vorm van Tai Chi. Als je mensen in het park langzame bewegingen ziet maken die lijken op Tai Chi, dan is de kans groot dat het die specifieke stijl is. Tai Chi lijkt op het eerste gezicht eenvoudig, een aantal bewegingen die je als een choreografie langzaam uitvoert. Na al die jaren kan ik wel zeggen dat het complexer en dieper is dan dat. Bij elke beweging gaat het om ontspanning door je hele lijf, een balans vinden tussen vol en leeg (yin en yang), aandacht voor je ademhaling, concentratie bij je hele lichaam en bewust elke beweging maken. Tai Chi is eenvoudig en laagdrempelig om mee te beginnen terwijl het je een rijke leerschool voor de rest van je leven geeft.
2025-11-03 22:12:16
Ik denk dat het allemaal is gelukt.
(Voice-over: Update, het is dus niet gelukt… het oude systeem staat voorlopig weer terug)
Het reactiesysteem voor mijn blog had ik extern gehost bij de maker, Cusdis. En dat ging langzaam maar zeker stuk. Zo kreeg ik geen email notificaties meer als er nieuwe reacties waren. En moesten sowieso alle reacties worden goedgekeurd. Nu blijkt dat de maker zijn systeem heeft achtergelaten en te koop heeft staan Een hoop gedoe. Gelukkig kan ik het reactiesysteem ook zelf hosten. Die knop is nu omgezet. Als het goed is zie je nog altijd een reactieveld hieronder. Kun je een reactie achterlaten. En moet ik die nog wel goedkeuren. Er zijn nog een paar hobbels die ik komende dagen moet nemen:
Met name de derde hobbel is nog een interessante. De hosted versie van Cusdis biedt geen mogelijkheid om je reacties te exporteren. Daar had ik beter op moeten letten toen ik er mee begon, maar dat is nu wat het is. Gelukkig kan ik met wat handigheid in de Developer tools van de browser wel alle ruwe data van de reacties ophalen. Ik wil nog uitvogelen of ik dat met een AI-powered brokje code kan automatiseren (vast, maar ik weet nog niet hoe) en weer kan importeren in mijn bestaande systeem. Dan zijn de reacties sowieso weer terug.
Genoeg nieuw gedoe dus. Maar het is gedoe in eigen beheer. Dat voelt toch fijner.
Laat gerust een reactie achter om te testen hoe alles werkt :-)
2025-11-03 15:46:30
Het is je vast niet ontgaan dat we in de regio Utrecht twee extra taken hebben deze dagen: water koken voor je het drinkt en als idioten flessen water inslaan bij de supermarkt.
Voor dat eerste advies heb ik sinds zaterdagochtend een reminder bij de kraan staan. Voor mezelf en de rest van het gezin. De gewoonte om “even wat water uit de kraan” te pakken zit zo diep ingesleten. We moeten ons er constant aan herinneren dat dit nu niet kan. Elke ochtend kook ik een pan water, om die een uur te laten afkoelen en daarna in lege waterflessen over te gieten. Of in het koffie-apparaat en de waterkoker, want daar gaat het meeste water heen. Die pan water is dus zo op.
In het voorjaar had ik al een voorraad fleswater ingeslagen. Dat was in de periode dat er een hoop te doen was rondom noodpakketten, cash geld in huis en een knijpradio. Nou ja, die laatste twee hebben we nog niet, maar we hebben wel een voorraadje blikgroenten en water ingeslagen. Wij hoefden niet bij de supermarkt in de rij te staan voor een paar flessen water, we hebben genoeg water op voorraad voor de komende dagen.
Wij zijn toevallig een beetje voorbereid op dit scenario. Er komt geen prepper-lifestyle of doemdenker-scenario aan de pas. Maar gewoon een keer wat extra water ingekocht en bij een aantal weekboodschappen wat extra groenten in blik, zeker als het in de aanbieding is.
Als deze situatie achter de rug is, kan ik de voorraad water weer aanvullen en wat extra jerrycans erbij doen. Ik merk nu dat inwoners van Utrecht niet echt zijn voorbereid op deze situaties. Daarom wil ik dat wel zijn en vooruit denken. Laat dat nu ook de campagne zijn die de overheid binnenkort start.
2025-10-31 17:57:27
Het waren me de dagen wel. Een dag of 10 geleden schreef ik nog over mijn vervelende hoest. Dat bleek dus een fikse griep te zijn. Inmiddels ben ik weer aardig opgeknapt, wat bij mij onherroepelijk zorgt voor het gevoel “Ik moet even catch-up spelen met de rest van de wereld want ik heb ziek op bed gelegen” wat zorgt dat ik te snel weer te hard van stapel loop, waardoor die griep die wel weg was maar oh nee toch nog wat sluimerde, iets meer op de voorgrond kwam. Waardoor ik niet echt beter ben geworden maar wel goed mobiel genoeg om “dingen te doen”…
Affijn, de komende drie dagen doe ik even niks.
Nadat ik vond dat ik weer beter genoeg was om onder de mensen te komen, sloot ik direct aan bij de Pilot Informatie Autonomie, die Martijn Aslander is gestart. Samen met een groep eigenwijze, slimme, lieve, creatieve mensen uit het Digitale Fitheid netwerk gaan we 6 maanden aan de slag voor en met verschillende overheidsorganisaties. Om, zoals Martijn het zegt, informatieoplossingen te verkennen die een groot deel van de functionaliteiten van huidige logge systemen bieden. Maar die systemen zijn verbonden met BigTech aanbieders in de Verenigde Staten. Dat moet anders kunnen. Wat zijn de oplossingen om betere datakwaliteit te bieden, veiliger lokale opslag, hogere machineleesbaarheid en een hogere gebruikerstevredenheid? Een enorm uitdagende klus waar we samen met overheidsmedewerkers aan de slag gaan.
Afgelopen dagen zat ik ook niet stil. Ik zat bij Wonders of Work om in focusmode interviews uit te werken voor Creative Notes. De automatische transcripties bieden bij nader inzien minder context en minder correcte teksten dan ik had gedacht. Ik merk dat ik met terugluisteren, -lezen en zelf direct notities maken een stuk betere output krijg. Win ik tijd met AI transcripties? Nou nee dus. Ik luister elk interview wel op 1,5 - 2 keer de snelheid, dat vind ik prettiger, maar ik luister ze toch weer allemaal opnieuw. Sowieso leuk om ook de evolutie in die gesprekken mee te maken. Het is een intensieve klus, in de loop van de middag ging de energie er behoorlijk uit bij. Gelukkig kon ik ’s avonds naar Tai Chi. Even focussen op mezelf, mediteren en tot rust komen.
Woensdag al weer vroeg op, want ik ga eerst stemmen en dan naar het DigiGO-event. Een dag in Bussum, gericht op digitaal samenwerken in de Gebouwde Omgeving. Het evenement is vanuit de bouwsector, een domein dat ik nog totaal niet kende en nieuwsgierig was hoe het daar is gesteld met de digitale vaardigheden, inzet van AI en nieuwe technologie.
Dat was ontnuchterend.
Enerzijds zie ik enorme interessante cases met drones die gebiedsplannen maken, of een product als Struck. Een AI-gedreven bibliotheek voor alle bouwwet- en regelgeving in Nederland. Hiermee kun je heel accuraat en actuele informatie krijgen over bouwvergunningen. Iets wat in de sector vaak veel tijd, geld en mankracht kost.
Maar de sector is er nog compleet niet mee bezig. Lokke Moerel (Morrison & Foerster) en Leontien de Waal (ABN Amro) hielden het publiek een spiegel voor. De bouw- en constructie-industrie loopt achter op de digitale transformatie en inzet van AI. Slechts 11% van de industrie maakt gebruik van AI-technologieën. Er is dus nog een wereld te winnen.
In gesprekken tussen de sessies door werd me duidelijk dat het nog altijd om een redelijk conservatieve industrie gaat, er een groot verschil is tussen gebruik op de bouwplaats en op de kantoren, en dat er simpelweg te veel onderlinge concurrentie is om data en inzichten met elkaar te delen.
Het werd een intensieve dag vol nieuwe informatie voor me. ’s Avonds wil ik vroeg naar bed, maar de exitpolls houden me bezig. Half slaperig kijk ik naar de grafieken, ik verwonder me over de reacties van partijleiders en vraag me af wat ik donderdag voor mijn kiezen krijg. Want ik ga stemmen tellen!
Donderdag 8:00 uur meld ik me bij de Jaarbeurs hal 4 als Tafelleider CSO. Als tafelleider ben je eindverantwoordelijk voor de gang van zaken van een teltafel. Ik stuur vier tellers aan de teltafel aan. Samen met hen turf ik de stemmen per kandidaat, controleer deze en zorg dat alles geordend gaat. Uiteindelijk moet alles worden geteld, gcontroleerd en worden ingevuld op de processen-verbaal. Samen met de controleurs ben ik verantwoordelijk ervoor dat het proces-verbaal juist is ingevuld, waarmee de stemmen op individuele kandidaten zijn vastgelegd. Dat is niet niks, zeker gezien de huidige stand in de peilingen.
Het was mijn vuurdoop bij zo’n proces en enorm leuk om te doen. Het openen van de stembussen, het verdelen van de enorme rollen met stembiljetten, mijn eigen schaduwboekhouding bijhouden van de tellingen, doornemen van het proces-verbaal van de stembureaus, met alle opmerkingen, opvallendheden en tellingen. Met zo’n 500 mensen in de hal tellen we de hele dag door de enorme stembiljetten op kandidaat niveau. Natuurlijk gaat niets vlekkeloos. Er zijn telverschillen, onduidelijkheid over het proces, vragen bij invullen van het proces-verbaal. Maar om 17:00 hebben we een deel van de stembussen uit Utrecht geteld en gecontroleerd. Mooi werk. Verantwoordelijk werk. En heel precies werk. Ik hoorde het vaker die dag, het is belangrijker dat je nauwkeurig werkt dan dat je snel werkt. Je wilt eer van je werk, het moet kloppen. Dus al is er een telverschil van één stem, dan ga je het dubbelchecken met elkaar. Of dat nu om een van de grootste partijen gaat of om de middenmoot. We zijn met vijf personen maar een klein deel van de enorme machine die bij zo’n verkiezing komt kijken, maar wij willen dat het tellen goed en nauwkeurig gebeurt.
Maar na al die dagen die cognitief veel van me hebben gevraagd, kun je je voorstellen dat de koek wel op is. Eenmaal thuis wilde ik weinig meer doen dan lekker op de bank hangen en het laatste seizoen van de serie Yellowstone kijken. Om rustig weg te soezen bij de natuurbeelden van de staat Montana en het geromantiseerde leven van de cowboys.
Vandaag? Niets. Dit van me af schrijven. Lekker wat lezen. Wandelen. Niks doen. Rusten.